[Intro]
[Verse]
t Is niet zo lang geleden, Maar t lijkt een ver verleden
Ze heette Domino, Of ze noemde zich zo
En zij had in haar ogen, Het blauw van regenbo gen
Ze hield niet van Clouseau, wel van Mozart en zo
En bij het ochtendgloren, Was ik al lang verloren
Het was echt goed raak, Ik heb een vreemde smaak
Ze is niet lang gebleven, Heeft geen adres gege ven
Ze heette Domino, Domino of zo
Ze hield van verre landen, Van godverlaten stranden
Van wachten op Godot, Zij had kultuur en zo
Er was iets in haar haren, t Is moeilijk te verklaren
Het leek wel maneschijn, Moet mijn verbeelding zijn
Dan zei ze ik vergeet je, Ze lachte zelfs een beetje
Je komt er wel doorheen, Jij redt het wel aleen
t Was hard om te verduren, Maar k ging door heter vuren
Ze heette Domino, Domino of zo
[Solo]
[Verse]
En zij had in haar ogen, Het blauw van regenbogen
Ze hield niet van Clouseau, Wel van Mozart en zo
Er was iets in haar haren, t Is moeilijk te verklaren
Leek wel maneschijn, Kan mijn verbeelding zijn
Ze zeggen dat ik taai ben, Dat ik een echte haai ben
Het lijkt all een maar zo, Vraag maar aan Domino
[Solo]
[Outro]
Ik heb in heel mijn leven, om niemand veel gegeven
maar wel om Domino, Domino of zo.